مهد کودک فوجی توکیو، ژاپن
مهد کودک و مدرسه فوجی واقع در توکیو، ژاپن
سقف دایره ای شکل این مهد و مدرسه ٬ یک پارک بازی بی انتها است که درخت ها درست از وسط کلاس ها رشد می کنند. اما این مجموعه چطور باید ساخته می شد تا بچه ها بچگی می کردند؟
سر نخ طراحی برای معمار مهد فوجی، تاکاهارو تزوکا، این بود: مثل بچه ها فکر کنید. او تحت تاثیر نقاشی کودکان خود به این ایده رسید. این گفته ها از زبان معمار مدرسه و مهد کودک فوجی است.
پارک بازی فوجی به بچه ها اجازه می دهد تا حسابی شیطنت کنند
ما این مدرسه را به صورت یک دایره طراحی کردیم، یک چرخش بی انتها وقتی این کار را شروع کردیم هیچ تصوری نداشتیم .
مطالعه بر روی دیگر مهد کودک ها شبیه نگاه کردن از آینه عقب ماشین بود. درست است که شما دید کافی به ماشین ها دارید اما هیچ چیزی را جلو خود نمی بینید. جهت خرید اسباب بازی ورزشی کودک کلیک کنید.
اینجا ورود به کلاس با سرسره آزاد است
ما تلی از خاک را در انتهای راه پله ای که از سقف پایین می آید قرار دادیم که ترفندی بود تا راه پله را کوتاه تر کنیم. اما کم کم کودکان شروع به برداشتن خاک برای درست کردن گلوله های گلی کردند. 600 کودک هر روز تکه ای از گل را برمیداشتند و آن تل خاک شروع به ناپدید شدن کرد . مدرسه می بایست همواره به این تل، گل اضافه می کرد که رفته رفته چون این تل سفت تر میشد بچه ها از برداشتن گل و بردن گلوله های گلی به خانه هایشان منصرف شدند. اما ما علاوه بر پله، یک سرسره هم قرار دادیم چون باید راه فراری برای مواقع آتش سوزی هم در نظر می گرفتیم. پیشنهاد می شود از انواع سرسره بازی کودک پیکوتویز دیدن فرمایید.
تمرین حفاظتی اینجا خیلی با نمک است
۱۰ درصد از بزرگ ترین زمین لرزه ها در ژاپن اتفاق می افتند، پس بچه ها باید آموزشهای حفاظتی ببینند. آنها این کلاه های پارچه ای را یرای حفاظت از سر خود می پوشند تا اگر چیزی بیفتد از سرشان محافظت کنند. این کلاه ها زیر میز همه آنها قرار دارد و البته این آموزش یک چیز خیلی خیلی ژاپنی است.
اینجا بچه ها ادای حیوانات را در می آورند
در نظامنامه ساختمان در ژاپن ذکر شده که باید نرده های عمودی با فواصل 10 سانتیمتر از هم باشد تا کودکان نتوانند سر خود را از آنها عبور دهند. اما از نظر ما می توانند پاهای خود را از میان آنها آویزان کنند و کودکان عاشق اینند که پاهای خود را تاب دهند. شامپانزه ها دقیقا کاری مشابه انجام می دهند، انگار این رفتاریست غریزی. از جدیدترین اسباب بازی پسرانه و دخترانه پیکوتویز دیدن فرمایید.
هر چیزی می تواند یک اسباب بازی باشد
ما میبایست ساختمان را دور تا دور درخت هایی که در زمین بودند می ساختیم. کار آسانی نبود و اینکه نمی توانستیم آنها را از ریشه بزنیم. پس این تورهای ایمنی را اضافه کردیم تا دانش آموزان از سوارخ های آن نیفتند و از بازی با آن لذت ببرند . اما من کودکان را می شناسم آنها عاشق بازی با تور هستند هر زمان که این ننو یا تور را می بینند می خواهند بر روی آن بپرند و آن رابه حرکت در بیاورند. در حقیقت فرصتی دیگر به کودکان داده شد تا نوعی بازی جدید را تجربه کنند.
نور طبیعی آسمان بهانه ای برای بازی
بچه ها عاشق اینند که از پنجره های سقفی که نور طبیعی آسمان از آن وارد میشود به درون کلاسها نگاه کنند و جواب این سوالها را بفهمند که دوست من کجاست؟ اون پایین چه خبره؟ وقتی از سقف به بچه های کلاس نگاه می کنید همیشه بچه هایی هستند که دارند از پایین به بالا نگاه می کنند.
از طرفی ما عنصر سر و صدا را بسیار مهم یافتیم. آنها در سر و صدا بیشتر تمرکز می کنند. وقتی بچه ها را در یک جعبه ساکت قرار می دهید بسیار عصبی می شوند. اینجا این اتفاق نمی افتد چون اجازه دارند به هر جا بروند. هیچ مرز و دیواری وجود ندارد که آنها را از حرکت باز دارد و خاطرشان را مشوش کند. پیشنهاد می شود از انواع اسباب بازی مشاغل پیکوتویز دیدن فرمایید.
یک صندلی می تواند تبدیل به واگن قطار شود
هر ماه در مدرسه فوجی کودکان و معلم ها با هم در چیدمان کلاس تغییر ایجاد می کنند. این دختر و پسر میبایست تغییر دکوراسون می دادند اما نگاهشان کنید به جای آن دارند قطار بازی می کنند. ما این مدرسه را با حدود ۶۰۰ عدد از این جعبه ها پر کردیم که از چوب بسیار سبکی ساخته شده اند که حتی اگر بچه ها به گوشه های آن برخورد کنند هیچ آسیبی نبینند.
جایی برای حرف زدن و خنک شدن با آب
این روزها کودکان ژاپنی تنها با کامپیوترهاشان حرف می زنند، چیزی که ما از آن متنفریم. پس فکر کردیم اگر در هر کلاس یک سینک آب قرار بدهیم آنها مجبور می شوند تا با هم حرف بزنند. یک ضرب المثل به ژاپنی می گوید اطراف یک چشمه همیشه کنفرانس بر قرار می شه. در گذشته خانمها وقتی برای تهیه آب به چشمه ها می رفتند عادت داشتند دور چاه یا چشمه با هم صحبت کنند. من هم می خواستم بچه ها همین کار را انجام دهند.
بچه می توانند برای رسیدن به کلاس از درخت بالا بروند
در سال 2011 بخش مجزایی را ساختیم تا هم فضای دو کلاس دیگر را ایجاد کنیم و هم مکانی برای بازی یا انتظار برای اتوبوس بوجود بیاوریم. نام آن را حلقه دور درخت گذاشتیم. فکر کردیم در این قسمت درخت بیشتر از سازه اهمیت دارد پس من ساختمان دورش را به سبک ترین حالت ممکن ساختم. در این مدرسه بچه ها تشویق می شوند تا از درخت بالا بروند. اگر کودک به اندازه کافی قوی باشد می تواند بدون نیاز به پله به بالاترین قسمت برسد. مدرسه های دیگر ممکن است این اجازه را ندهند اما مدیر این مدرسه بر این باور است کودکان خودشان محدودیت های خودشان را می شناسند. آنها آنجا که باید انجام کاری را متوقف کنند این کار را انجام می دهند . پیشنهاد می شود مقاله مونته سوری چیست را بخوانید.